Chopin Boutique B&B

Wyjątkowa historia

HISTORIA DOMU

Dom był zbudowany w roku 1910. Zaprojektowany został przez Polskiego Żyda Edwarda Ebera, słynnego warszawskiego architekta. Jest to pierwszy w mieście przykład berlińskiego modernizmu (zwróć uwagę na minimalizm dekoracji oraz użyte w nich geometryczne kształty). Dom był najbardziej wyróżniający się na ulicy ze względu na narożną wieżę o spiczastym zakończeniu. 

Mieszkała tu rodzina herbu Plater wywodząca się z Zakonu Kawalerów Mieczowych zamieszkujących Polskie Inflanty (dzisiejsza Łotwa). Do roku 1938 na 4 piętrze mieszkał główny rywal marszałka Józefa Piłsudskiego i główny ideolog prawicowej partii Narodowa Demokracja – Roman Dmowski. 

W Powstaniu Warszawskim kamienica znajdowała się w samym środku walk, zaraz obok frontu na ul. Foksal i naprzeciwko podziemnych zakładów wydawniczych bronionych przez oddział gen. Antoniego Chruściela “Montera”. Wielu cywili chowało się w piwnicy tego domu.

Przez ostatnie kilkanaście lat bardzo się staramy odtworzyć oryginalny wygląd, zwracając uwagę na ocalałe elementy takie jak drewniane okna, drzwi, marmurowe schody.

HISTORIA B&B – opowiada Jarosław Chołodecki

BB powstał w lecie 2003 roku. Kamienica przy Smolnej 14 przeszła już remont klatki schodowej, wstawiona została brama i uporządkowany dziedziniec. Nie było się więc czego wstydzić i pierwsi goście zjechali. Ela Ślosarska, moja przyjaciółka i współpracownica z Chicago, umówiła się na wspólne odwiedziny Warszawy z Ruth Everet i jej mężem Yakovem. Na wieść o tym zdecydował się pierwszy raz odwiedzić Polskę Rabin Marc Kiel, kuzyn Ruth z Nowego Yorku. I tak się zaczęło…

Zamieszkali w BB, bo wydawała się to najbardziej dla 2 pokojów na 3 piętrze nazwa stosowna. Lepsza z pewnością od “pokoje gościnne” (hotelowy zamiennik z czasów realnego socjalizmu), których jak ognia unikałem.

Nie miałem też złudzeń, że Polacy zechcą zaryzykować hotelowej alternatywy. Skazany byłem na gości z USA. Tych nieco znałem i słusznie podejrzewałem, że niektórym z nich sieciowe pozłacane wielogwiazdkowce już się znudziły i poszukują prawdy miejsc, które odwiedzają. Od poczęcia więc starałem się by BB każdym zachowanym detalem opowiadał historię  pierwszej modernistycznej kamienicy Warszawy, by wyposażenie przypominało jej przedwojenny charakter. Dorabialiśmy więc zniszczone drzwi i okna, reperowaliśmy utrącone noski marmurowych schodów.

A goście potwierdzali, że tak właśnie trzymać i to w dużej mierze dzięki nim dom nasz stawał się z roku na rok coraz bardziej tożsamym.

– eco żywność,
– ogrody,
– rowery,
– pszczoły,
– recycling
– aż w końcu kawa palona na miejscu.

 

Pokojów przybywało, pierwszy miał nazwę Queen, bo stało w nim łóżko w rozmiarze queen a w mniejszym szersze, więc nie było wyjścia, został Królem.

Kiedy pojawiły się kolejne pokoje i to na parterze nie było lepszego pomysłu jak ochrzcić je kolejnymi arystokratycznymi tytułami Prince i Princess.

Do bardziej świadomych wyborów doszło nieco później, kiedy urodziła się Emma Chołodecka, a po niej Aleksander Myers.

Dlaczego Chopin? Za sprawą amerykańskiej pianistki Pameli Howland, która w 2006 roku przybyła do Warszawy głownie dla Chopina. Wielkie było jej zdziwienie, gdy się dowiedziała, że i owszem może go słuchać do woli i za darmo, ale pod warunkiem, że będzie w lecie, w niedzielę o 12:00 w parku łazienkowskim pod pomnikiem Fryderyka… Na takie urzędnicze dictum Pamela zareagowała propozycją trudną do odrzucenia:  “Przyjadę w przyszłym roku i będę grać a ty (czyli ja),  zorganizujesz salon i instrument”.

I tak się zaczęło marzenie o salonie i instrumencie, spełnione dopiero w 2009, kiedy to Katarzyna Kraszewska wstawiła do jednego z pokojów zgrabnego Kawai’a. 

Od 21 czerwca 2013 roku codziennie zaczęli występować u nas pianiści a to za sprawą kolejnego instrumentu, tym razem niezwykle zasłużonego dla kultury polskiej i światowej, Steinwaya.

W dwa lata po uruchomieniu codziennych recitali stało się jasne, że Chopin jest zbyt obecny w murach BB aby nie przywołać go wprost z nazwiska. I stał się Chopin.